Heb je een minuutje?
Wij Nederlanders slaan maar wat graag op de borst als het gaat om efficiëntie. Op internationale lijstjes arbeidsproductiviteit per uur wappert onze vlag op een verdienstelijke tiende plaats. De adagiums innoveren en slimmer werken hebben sinds medio jaren ‘90 vleugels gekregen. Dit succes heeft echter een keerzijde. Je kunt zelfs betogen meerdere keerzijden, maar voor deze blog willen we er één uitlichten: voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt gaan ontwikkelingen soms té snel. Het gevolg is paradoxaal genoeg dat zaken voor andere mensen te langzaam gaan.
Tot die laatste groep behoren jij en ik. Gewend als we zijn aan boodschappen binnen tien minuten thuisbezorgd, geautomatiseerde administratie en geen rijen bij de zelfscan-kassa, hebben we moeite wanneer we moeten wachten op service. Dit verwachtingspatroon maakt het impliciet lastig voor werkgevers om te investeren in personeel die extra tijd en aandacht nodig heeft. Personeel die om welke reden dan ook werkt met een lagere handelingssnelheid dan wat bovengenoemde productiviteit lijstjes beloven. De huidige arbeidsmarktkrapte biedt kansen voor deze groep die doorgaans enorm gemotiveerd is en bereid hard te werken. Een kans die we als samenleving moeten grijpen.
Koffie bereid met liefde duurt soms langer
Zijn wij bereid om vijf minuten langer te wachten op een kopje koffie wanneer de persoon die jou bedient deze tijd nodig heeft? Wanneer duidelijk aan de poort wordt gecommuniceerd dat het gaat om een ontwikkelbedrijf is de klant coulant, maar zo niet dan zijn we minder vergevingsgezind. Hier botst visie met praktijk. Iedereen is voor meer arbeidsparticipatie en onderschrijft dat werk belangrijk is voor individueel geluk, onderling begrip en waardering. Alleen hoe mensen moeten worden ingepast in geoptimaliseerde werkprocessen in concurrerende bedrijven, daar is nog onvoldoende antwoord op. Het maakt dat werkgevers soms nog huiverig zijn voor deze (heterogene) groep.
We zien desalniettemin een verschuiving in waardering bij recruitment. Cv en diploma’s maken langzaam ruimte voor kennis, talent en vaardigheden. Dit vergroot de kans voor mensen zonder ‘juiste papieren’ om een baan te vinden en om vanuit een baan stappen te maken in hun ontwikkeling en loopbaan. Deze herwaardering is cruciaal om de groep van één miljoen mensen met afstand tot de arbeidsmarkt perspectief te bieden. Mensen die vaak loyaal zijn en hard werken. Dit is waarom we bij Matchcare de Skillpas hebben ontwikkeld; een overzichtelijk online profiel waarmee kandidaten in één oogopslag kunnen laten zien over welke skills en vaardigheden ze beschikken, welke taken ze nu uitvoeren en waar ze zich in willen ontwikkelen.
Deze herwaardering is cruciaal, maar geenszins vanzelfsprekend. Werkgevers die bereid zijn om te kijken naar talent en vaardigheden, kunnen dit niet binnen een werkveld van doorgeschoten efficiëntie. Naast een andere blik is er immers vaak ook een (kostbare) vorm van begeleiding nodig. Er ligt derhalve een maatschappelijke verantwoordelijkheid bij ons allemaal om diensten en producten te beoordelen op kwaliteit in plaats van snelheid. Met een eerlijke blik op werk zullen werkgevers zich gesteund voelen om een ander pad in te slaan, een pad waarbij uiteindelijk iedereen een bijdrage kan leveren -en waar iedereen kan profiteren.